فروشگاه و مرجع فایل و پروژه های دانشگاهی

شرکت متقاضی شامل شرکت توسعه فناوری ارتباطات نوین همراه (فناپ)، شرکت‌های وب، شرکت شاتل، کنسرسیوم شرکت خدمات انفورماتیک و صبانت، کنسرسیوم تجارت‌الکترونیک پارسیان و کنسرسیوم سامان است

اعطاي پروانه اپراتورهاي مجازي تلفن همراه (MVNO) با مصوبه ۲۱۰ كميسيون تنظيم مقررات ارتباطات در واپسين روزهاي اسفند ۹۳ كليد خورد. به گزارش سازمان تنظیم مقررات هدف از انجام این کار افزايش رقابت، افزايش كيفيت و پوشش نيازهاي مشتركان خاص و ترغيب نوآوري و ارائه خدمات ارزش افزوده در بازار تلفن همراه كشور به دنبال تدوين و اعطاي آن بود و حالا پس از يكسال، در آستانه آخرين ماه سال ۱۳۹۴ شش متقاضي شامل شركت توسعه فناوري ارتباطات نوين همراه (فناپ)، شركت هاي وب، شركت شاتل، كنسرسيوم شركت خدمات انفورماتيك و صبانت، كنسرسيوم تجارت الكترونيك پارسيان و كنسرسيوم سامان موافقتنامه اصولي پروانه اپراتور مجازي تلفن همراه (MVNO) را دريافت كردند. در ادامه گفتگو با صادق عباسي شاهكوه، معاون بررسيهاي فني و صدور پروانه سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديوئي را در رابطه با این موضوع می‌خوانید.

• وضعيت ساير متقاضيان که موافقت اصولي دريافت نکرده‌اند به چه صورت است؟
پس از انتشار فراخوان، ۵۱ متقاضي براي دريافت پروانه اعلام آمادگي كردند كه از اين تعداد، ۱۱ متقاضي شرايط دريافت پروانه را نداشتند و از اين فرايند حذف شدند، از ميان ۴۰ متقاضي باقيمانده به ۱۸ شركتي كه تمام شرايط لازم را دارا بودند اعلام شد كه ضمانت‌نامه‌هاي لازم را ارائه كنند، در حال حاضر براي شش متقاضي‌ نامبرده شده كه ضمانت‌نامه ارائه كرده‌اند، موافقت‌نامه اصولي صادر شده است. براي ۱۲ متقاضي ديگر نيز درصورت ارائه ضمانت‌نامه، موافقت اصولي صادر خواهد شد. ۲۲ متقاضي باقيمانده نيز تا پايان بهمن فرصت دارند مدارك خود را تكميل كنند كه در صورت احراز شرايط ، درمورد اعطاي موافقت‌نامه به آنان نيز اقدام خواهد شد.
• شش دريافت‌كننده موافقت‌نامه اصولي پس از اين چه فرآيندي را بايد طي كنند؟
دريافت‌كنندگان موافقتنامه اصولي مطابق مصوبه كميسيون شش ماه فرصت دارند كه با اپراتورهاي ميزبان (اپراتورهاي تلفن همراه) براي استفاده از شبكه دسترسي آنها به توافق برسند و درصورت توافق، پروانه براي آنها صادر خواهد شد و پس از آن مي‌توانند به ارائه خدمات بپردازند. بر همين اساس پيش‌بيني مي‌شود كه در نيمه اول سال ۹۵ صدور پروانه و در نيمه دوم سال ۹۵ آغاز سرويس‌دهي MVNO ها را داشته باشيم.
• آيا متقاضيان دريافت پروانه، از نظر ظرفيت و توان ورود به بازار شرايط يكسان دارند؟
از ميان متقاضيان دريافت پروانه، ۱۰ متقاضي داراي شريك خارجي فعال در زمينه مخابرات هستند و ۸ متقاضي با مشاركت دارندگان پروانه ايجاد و بهره‌برداري از شبكه ارتباطات ثابت (FCP) و ۱۳ متقاضي با مشاركت شركتهاي سرمايه‌گذاري براي دريافت پروانه MVNO اقدام كرده‌اند. بعضي از متقاضيان هم داراي تركيبي از مجموعه‌هاي فوق هستند كه نشان‌دهنده ظرفيت و توان ورود به بازار آنهاست. البته طبيعي است كه شرايط آنها يكسان نيست.
• حضور شريك خارجي و يا مشاركت با دارندگان FCP چه مزيتي براي متقاضيان دارد؟
اپراتورهاي MVNO با ريسك نسبتاً بالائي وارد بازار ICT مي‌شوند و در صورتي كه با اپراتورهاي با تجربه وارد فضاي فعاليت بشوند، شانس موفقيت بالاتري دارند، به همين دليل چند متقاضي با مشاركت اپراتورهاي بين‌المللي وارد اين كسب و كار شدند. از سوي ديگر مشاركت برخي از متقاضيان با دارندگان پروانه FCP در واقع گام اول براي همگرايي شبكه ارتباطات سيار (موبايل) و شبكه ثابت است كه آينده خوبي را براي فضاي ICT ترسيم مي‌كند. ضمن اينكه وجود FCP ها كه داراي كاربر هستند شرايط اوليه خوبي براي MVNO ها رقم مي‌زند.
فكر مي‌كنيد فضاي ICT كشور چقدر ظرفيت براي فعاليت MVNO ها دارد؟
شكل‌گيري MVNO ها براساس مطالعاتي بود كه با همكاري حوزه تحقيقاتي كشور و مشاوران داخلي و خارجي انجام شد. براساس برآوردها در ۱۰ سال آينده حدود ۱۵ درصد سهم بازار به MVNO ها خواهد رسيد. بنابراين انتظار داريم سالانه حدود دو درصد از سهم بازار تلفن همراه براي اپراتورهاي MVNO باشد. اينكه هر كدام از MVNO ها چه سهمي از بازار را در اختيار بگيرند به توان خودشان بستگي دارد. البته بازارهاي جديدي مثل M۲M هم مي‌تواند اندازه كلي بازار و در نتيجه سهم بازار را افزايش دهد. قاعدتاً متقاضياني كه با اپراتورهاي با تجربه وارد اين فضا شده‌اند، شانس موفقيت بيشتري در بازار دارند. هر متقاضي اي با طرح تجاري مشخص وارد اين فضا شده و هر كدام در زمينه خاصي فعاليت مي‌كنند و در فضاي رقابتي ممكن است برخي از اين اپراتورها در آينده حذف يا ادغام شوند.
• در چنين فضاي رقابتي كدام اپراتورهاي تلفن همراه ظرفيت بالاتري براي همكاري با اپراتورهاي MVNO دارند؟
در اين فضا شانس اپراتوري كه ظرفيت شبكه خالي بيشتري داشته باشد، بيشتر است.
• با ورود اپراتورهاي مجازي همچنان ما تعدد سيم‌كارت داريم، يعني مشترك علاوه بر سيم‌كارت اپراتورهاي موجود تلفن همراه ممكن است سيم‌كارت اپراتور MVNO را هم در اختيار داشته باشد؟
اپراتور MVNO از لحاظ سيم‌كارت اپراتوري مثل ديگر اپراتورهاست لذا مردم مي‌توانند علاوه بر سيم‌كارتهاي معمول، سيم‌كارت MVNO هم داشته باشند. به هر حال مشترك حق انتخاب دارد كه صرفاً از سيم‌كارت اپراتور MVNO استفاده كند يا سيم‌كارتهاي چند اپراتور را داشته باشد.
• پس اپراتور MVNO بايد خدمات صوت و ديتا نيز ارائه كند؟
اين الزامي نيست ولي اگر اپراتوري سبد سرويس‌هاي قابل ارائه‌اش كاستي داشته باشد شانس كمتري براي جذب مشتري دارد. البته ممكن است كه يك اپراتور MVNO فقط سيم‌كارت ديتا ارائه دهد. ما در واقع به مردم حق انتخاب مي‌دهيم و كاربران متناسب با نياز يا خدمات متفاوت اپراتورها، انتخاب مي‌كنند چه سرويسي دريافت كنند.

منبع :‌ آی‌تی‌ایران

به گفته معاون شرکت مخابرات تجهیزات لازم برای نوسازی در مراکز تلفنی ۱۶ استان در حال نصب است

معاون شرکت مخابرات ایران از آغاز نوسازی شبکه مخابراتی کشور در ۳ بخش مراکز تلفنی، زیرساخت شبکه و دیتا به صورت یکپارچه خبر داد و گفت: تجهیزات مورد نظر در مراکز تلفنی ۱۶ استان در حال نصب است.

به گزارش مهر، داوود زارعیان از برنامه های مخابرات برای اجرای نوسازی شبکه مخابراتی کشور خبر داد و اظهار کرد: این طرح در ۳ بخش سوپیچ (نوسازی مراکز تلفنی بر پایه شبکه های هوشمند نسل آینده مبتنی بر IP)، زیرساخت شبکه و کاربردهای فناوری اطلاعات به صورت یکپارچه اجرایی می شود.

وی با اشاره به اینکه نوسازی مراکز تلفنی با نصب تجهیزات نسل جدید شبکه های مخابراتی بر پایه فناوری NGN/IMS آغاز شده است ادامه داد: این پروژه در کل مراکز مخابراتی کشور اجرایی می شود. هم اکنون این تجهیزات در ۳ منطقه مخابراتی در حال نصب است و تا سال آینده در ۳ منطقه مخابراتی دیگر نیز نصب و راه اندازی می شود.

زارعیان افزود: تجهیزات جدید برای نوسازی مراکز مخابراتی در ۳ منطقه خراسان رضوی و استانهای اطراف آن، آذربایجان شرقی و استانهای اطراف آن و استان فارس و استانهای اطراف آن که در مجموع ۱۶ استان می شوند در حال نصب و برگردان به سمت سیستم های جدید است. براساس پیش بینی صورت گرفته نوسازی مراکز سوییچ تلفنی در کل کشور تا سال آینده به اتمام می رسد.

معاون شرکت مخابرات ایران لازمه اجرای این طرح را تامین تجهیزات مرتبط عنوان کرد و گفت: در مرحله اول حدود ۴۰۰ میلیون دلار (۴۵۰ میلیارد تومان) تجهیزات NGN خریداری و نصب شده است که برای سایر استانها نیز این تجهیزات باید خریداری شود.

به گفته زارعیان تکنولوژی NGN/IMS تکنولوژی روز شبکه های ثابت مخابراتی محسوب می شود که مبتنی بر IP است و امکان ارائه خدمات ارزش افزوده زیادی را روی شبکه ها تلفن ثابت فراهم می‌کند. برای مثال با اجرای این طرح در آذربایجان شرقی (به صورت پایلوت) در دهه فجر امسال، امکان عرضه ۱۷ خدمت از طریق تلفن ثابت به مشترکان فراهم شده است.

وی با بیان اینکه به صورت موازی با نوسازی شبکه سوئیچ، توسعه زیرساخت شبکه مخابرات را نیز در دستور کار داریم، گفت: این برنامه در جهت واگذاری زیرساختهای مخابراتی به همه اپراتورها صورت گرفته است که در این راستا در برخی مناطق عملیات فیبرکشی و در برخی مناطق، تقویت کابل مسی در دستور کار قرار گرفته تا امکان ارائه خدمات از طریق تلفن ثابت و بر بستر IP از جمله تلویزیون اینترنتی، فراهم شود.

زارعیان تاکید کرد: در راستای اجرای نوسازی زیرساخت مخابراتی، ۲ مناقصه در دست انجام است که شامل طرح ایجاد بستر ارتباطی سیمی برای پهنای باندهای زیر ۲۰ مگابیت و تامین، نصب، راه اندازی و آزمایش و تحویل تجهیزات سیستم های انتقال برای ۴ هزار سایت نسل چهارم موبایل می شود.

وی در توضیح این طرح ها گفت: بسترسازی برای شبکه انتقال ۴ هزار سایت نسل چهارم - LTE - در دستور کار قرار گرفته است تا زیرساختهای لازم برای اتصال این سایتها به شبکه مخابراتی فراهم شود و اپراتورها بتوانند از این ظرفیت برای ارائه خدمات باندپهن استفاده کنند.

معاون شرکت مخابرات ایران با اشاره به اینکه این مناقصه ها در حال برگزاری است افزود: به نظر می رسد نتایج مناقصه بستر انتقال سایتهای LTE تا پایان سال اعلام شود.

وی در مورد نوسازی بخش دیتای شبکه مخابراتی کشور نیز گفت: توسعه بخش IT تنها به کاربردهای فناوری اطلاعات و دیتا در داخل مخابرات محدود نمی شود، بلکه در این طرح شبکه یکپارچه مانیتورینگ و کنترل و ارائه خدمات به مشتریان به صورت خاص دیده شده است.

سخنگوی شرکت مخابرات ایران گفت: طرح نوسازی شبکه مخابراتی کشور یک طرح ۴ ساله است که تا سال ۹۷ ادامه خواهد یافت و مخابرات قرار است ۷۲۰۰ میلیارد تومان برای این طرح سرمایه گذاری کند.

منبع: آی تی ایران

اگر از کروم استفاده کرده و رموز عبور خود را ذخیره می‌کنید، به طور قطع لیست بلندبالایی از اطلاعات لاگین سایت‌های مختلف را ذخیره دارید.

اگر در پشت سیستم خود باشید، کار آسان است و با مراجعه به تنظیمات کروم و انتخاب Manage passwords می‌توانید رمزهای عبور را مشاهده کنید. اما اگر به هر دلیل پشت سیستم شخصی خود نبوده و در سیستم جدید نمی‌توانید از مرورگر کروم استفاده کنید، چه راهی پیش رو خواهید داشت؟

گوگل صفحه‌‌ای مربوط به رمزهای عبور دارد که به شما اجازه می‌دهد با مراجعه به آن و وارد کردن اطلاعات حساب کاربری که با استفاده از آن وارد کروم شده‌اید، به رمزهای عبور خود دسترسی داشته باشید. هر چند این ویژگی جدید نیست اما کمتر شناخته شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگر می‌خواهید رمزهای عبور شما توسط گوگل ذخیره نشوند (هر چند اگر شخصی اطلاعات حساب کاربری که با آن وارد کروم می‌شوید را داشته باشد در هر صورت می‌تواند اطلاعات سایر حساب‌های کاربری شما را نیر بیابد) دو گزینه دارید: ذخیره شدن رمز در کروم را غیرفعال کنید یا داده‌های مرورگر خود را در هنگام سینک کردن رمزنگاری کنید.

اگر راه دوم را انتخاب کنید، گوگل همچنان اطلاعات لاگین شما را ذخیره خواهد کرد اما با این تفاوت که رموز عبور دیگر قابل مشاهده نخواهند بود. در ادامه نحوه‌ی فعال کردن این ویژگی را بیان می‌کنیم:

• منوی تنظیمات در کروم را باز کرده و به بخش «Advanced sync settings» بروید
• تمامی داده‌های سینک شده را با اصطلاح رمزی خود رمزنگاری کنید
• اصطلاح رمزی را طوری انتخاب کنید که به راحتی بتوانید آن را به خاطر بسپارید و سپس OK را فشار دهید.

به این ترتیب دیگر گوگل هیچ یک از اطلاعات حساب‌های کاربری شما را نمایش خواهد داد.

نظر شما چیست؟ آیا تا به حال از این ویژگی استفاده کرده‌اید؟

منبع: زومیت

Benson Leung از تیم پیکسل گوگل اخیرا تستی را روی کروم‌بوک پیکسل انجام داده و سعی داشته تا این دستگاه را از طریق کابل‌های تبدیل USB-C به USB-A که در بازار وجود دارند شارژ کند. گفتنی است که کروم‌بوک پیکسل به‌صورت پیش‌فرض از طریق پورت USB-C شارژ می‌شود و تست با کابل غیررسمی انجام شده و نتیجه آن نیز ایجاد مشکلات جدی در دستگاه بوده است.

وی یک کابل ارزان قیمت را از آمازون خریداری کرده و نتیجه‌ی استفاده از آن سوختن تمام تجهیزات جمع‌آوری شده برای تست بوده است که در این بین کامپیوتر نیز نتوانسته جان سالم به‌در ببرد. بر اساس اطلاعاتی که Leung در پروفایل گوگل‌پلاس منتشر کرده است کابل تبدیل SurjTech 3M USB 3.1 Type C به USB استاندارد A با کیفیت بسیار پایینی ساخته شده است و حتی لحیم‌کاری‌های آن نیز اشتباه هستند. گفتنی است که بعد از این اتفاق کابل‌های معیوب از فروشگاه جمع‌آوری شدند.

با وجود اینکه کابل تولید شده توسط SurjTech برای دستگاه تست بسیار مخرب بود اما این تنها کابل مخرب موجود نیست. اگر شما برای شارژ دستگاه‌هایتان از کابل Type-C به Type-C استفاده می‌کنید (همانند تصویر بالا) در این صورت خطری سلامت دستگاه‌هایتان را تهدید نمی‌کند. در این کابل‌ها هر دو ورودی مقدار برق و قدرت مشخصی را در اختیار می‌گذارند و این همان موضوعی است که برای سلامت دستگاه‌ها بدان نیاز داریم. مشکل در قطعات الکتریکی بدین دلیل است که رابط، برق زیادی را منتقل می‌کند یا برعکس آن انرژی کافی برای فعالیت دستگاه به‌آن نمی‌رسد.

مشکل از آن‌جایی شروع می‌شود که در برخی از کابل‌ها سمتی از کابل از نوع Type-C و سمت دیگر آن از نوع Type-A یا همانی است که اغلب با شنیدن USB به‌خاطرمان می‌آید. Leung پی‌برده که این نوع از کابل‌ها نمی‌توانند به‌خوبی مقدار انرژی را در کابل تنظیم کنند.

باید توجه داشت که کابل‌های Type-A قادر نیستند تا ۳ آمپر (3A) برق را از خود عبور دهند و این در حالی است که دستگاه‌های Type-C نیاز به‌چنین مقداری از انرژی دارند. با این حال اگر کابل برای Type-C طراحی نشده باشد تنظیم انرژی نیز با مشکل مواجه خواهد شد. تنها راهی که می‌توان این تعادل را در کابل‌هایی با دو نوع از ورودی رعایت کرد این است که ساخت آن‌ها با روش‌های خاصی صورت گیرد. البته آزمایش چنین کابلی نیز تنها با تست‌های شدید و کالبد شکافی کابل میسر است.

گفتنی است که کابل‌های مناسب، دستگاه را با سرعت و به‌طور مؤثر شارژ می‌کنند و این درحالی است که کابل‌های ارزان قیمتی که در آمازون و فروشگاه‌های دیگر عرضه می‌شوند چنین قابلیتی ندارند. Leung پیشنهاد واضحی را نیز در پروفایل گوگل‌‍پلاسش ارایه داده است: از خرید کابل‌هایی که ظاهری مشابه با کابل زیر دارند خودداری کنید.

با وجود اینکه اغلب معتقدیم کابل‌هایی با ساختار بافت مانند کیفیت بالایی دارند اما کابل مذکور به‌نظر می‌رسد که توسط یک کمپانی خاص ساخته شده است و چندین شرکت دیگر آن را با نام خود می‌فروشند. Leung در تحقیقاتش پی برده است که همین کابل با نام کمپانی‌های متداول در بازار عرضه می‌شود و هیچ کدام نیز پیکربندی مناسبی ندارند.

گفتنی است که شرکت‌های iKNOWTECH، NXET، SurjTech، TRADERPLUS و SAWAKE از جمله کمپانی‌هایی هستند که این کابل را در آمازون با نام خود به‌فروش می‌رسانند.

با این اوصاف اگر در نظر دارید تا کابلی را برای شارژ تلفن هوشمند وان‌پلاس ۲ یا نکسوس 6P خریداری کنید بهتر است که بااحتیاط عمل کنید و از کمپانی‌های مذکور خرید ننماید. اما اگر مشتاق هستید تا بهترین کابل‌ها را برای خرید بشناسید مطالعه کابل‌های باکیفیت USB-C بسیار کاربردی خواهد بود.

منبع: زومیت

با کلیک برروی تصویر زیر وارد کانال تلگرام ما شوید: